Bugün bayram…
Elimizi vicdanımıza koymak için bir vesile daha.
*
(Kurbanını Mehmetçik Vakfı’na bağışlayana veya fakir fukaraya dağıtana ne mutlu… Komşulara rüzgâr yapmak için kurban doğrayıp, o kurbanı kendi buzdolabına istifleyenlerin ise, rüyasına angus girsin inşallah.)
*
Ve, aynı zamanda, büyüklerimizi ziyaret edelim ayaklarıyla araziye uymamız için de vesile.
*
Yirmi sekiz senedir filan tatil yapmadım… Değerli genel yayın yönetmenim Enis Berberoğlu’nu arayıp izin isteyecektim ama, cep telefonumun şarjının bittiğini fark ettim, ki, zaten kapsama alanı dışındayım, talihsizliğe bakın, dizüstü bilgisayarım bozuldu, mesaj atamıyorum, üstelik, servise bineyim derken, dalgınlıkla gidip İzmir uçağına binmişim, e bu saatten sonra insem olmaz, pilot darılır, hostes desen, kapıları kapattı, çaresizim yani.
*
Enis Berberoğlu denk gelir de “nerde gene bu?” diye sorarsa…
Size zahmet, mesela saat 10’da buluşalım Kordon’dayım, kısmetse, 10 Kasım itibariyle 9’u 5 geçe burdayım.
*
Büyüklerin ellerinden
Küçüklerin gözlerinden
Eyvallah.
Yılmaz Özdil
Hürriyet
