Feza Tiryaki yazdı:"Mustafa Kemaller Tükenmez"


Mustafa Kemaller Tükenmez - En Güzel Atatürk Şiirleri

Yarın ben burada küçük bir köy okulunda Atatürk’ü anma toplantısına katılacağım köydeki Türk anneleriyle. Belki babalardan da gelen olur, bakalım göreceğiz… Sekiz yaşındaki Kaan, Mustafa Kemaller Tükenmez şiirini okuyacak. Bu gün kâğıt elinde ezberliyordu, annesi yanında onu dinliyordu. Turistlerin sesleri, araba sesleri, gürültü patırtı arasında kulağıma küçücük bir çocuğun sesi geldi: “İnanın Mustafa Kemaller Tükenmez!” diyordu bu ses.
Birden ürperdim. Zamanı mekânı unuttum. Yaşadığımız bu günleri unuttum. Sanki geçmişe döndüm. Bütün bu sancılı günler yaşanmıyor, ülkemiz sarılmamış örümceğin ağlarıyla, bölücü hainler azıtmamış, Millî Eğitimin amaçlarından Atatürk ilke ve inkılâpları çıkarılmamış… Türklük anayasadan çıkarılsın diye bağırmıyor Türk düşmanları, Atatürk düşmanları…
Mustafa Kemaller Tükenmez diyen bu küçücük çocuğun yanına gittim hemen, sordum ne diyor o şiir? Atatürk ne yapmış?
“Bizi kurtardı, o en büyük Türk!” dedi bu kara saçlı, kara gözlü oğlan çocuğu. “Hepimiz Atatürküz, tükenmeyiz,” dedi.
Ağladım….
Bugün, 10 Kasım sabahı bütün okullarda, devlet kuruluşlarında törenler düzenlenecek, bir emirle kaldırılmazsa eğer…
Okullarda öğretmenler: “ Bugün Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının 73’üncü yıldönümünde, O’nu anmak ve O’na minnettarlığımızı söylemek için burada toplanmış bulunuyoruz, “ diyecekler…
Çocuklar, gençler şiirler okuyacak, Atatürk’ün özlü sözleri okunacak, Atatürk’ten anılar anlatılacak…
Saat dokuzu beş geçe kendiliğinden bütün yurtta hayat duracak, sirenler çalınacak, arabalar bile duracak, kornalarına basılacak, herkes olduğu yerde kıpırdamadan öyle kalıverecek… Kollar yanda, başlar eğik, büyük kurtarıcıya saygı duruşunda bulunulacak…
Dünyada hiçbir öndere nasip olmayan bir sevgiyi ve saygıyı büyük milletimiz Atasına gösterecek… İçinden geldiği için yapacak bunu, kendiliğinden yapacak…
İşte bu günün bazı unutulmaz şiirleri… Bu şiirlerin neredeyse hepsini ezbere biliyorum, hepsini 10 Kasımlarda okudum.
Siz de okumak ister misiniz? İnanın çok iyi gelecek bunları okumanız, bu duyguları milletimizle yeniden yaşamanız…
Bu güzel şiiri üçüncü sınıfa giden 8 yaşındaki Kaan okuyacak, ezberledi:

MUSTAFA KEMALLER TÜKENMEZ
Tükenir elbet
Gökte yıldızlar denizde kum tükenir
Bu vatan bu topraklar cömert
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez
Ben de etten kemiktendim elbet
Ben de bir gün göçecektim elbet
İki Mustafa Kemal var iyi bilin
Ben işte o ikincisi sonsuzlukta
Ruh gibi bir şey görünmez
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez
Hep kardeşliğe bolluğa giden yolda
Bilimin yapıcılığın aydınlığında
Güzel düşünceler soyut fikirlerde ben
Evrensel yepyeni buluşlarda
Geriliği kovmuşum ben dönmez
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez
Başın mı dertte beni hatırla
Duy beni en sıkıldığın an
Baştan sona her şeyiyle bu vatan
Sakın ağlamasın kasımlarda
Fatihler, Kanuniler ölmez
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez

Halim Yağcıoğlu

* * *

Bu şiir Atatürk’ün aramızdan ayrılışından hemen sonra yazılmış. En güzel Atatürk şiirlerindendir.

NÖBETÇİ MİLLET
Yaradan hey Yaradan!
Dört yıl değil bin yıl geçse aradan
Sensin ateş diye kanımızdaki
Sesin ışık diye önümüzdeki!
Ey yanımızdaki
Beş on mermere, bir avuç toprağa sığan
Sınırsız mavi umman hey!
Yeni kıyılar bulur, yeni yarlar kazardın
Sen her köpürüp taşmanda;
Her konuşmanda
Milletin alın yazısını yeniden yazardın.
Bakışların inanmayanı ezerdi
Sağ kolun bir tırpana benzerdi:
Başlardı yurt tarlasında düşüncenin hasadı.
Cümlelerin ya örsten kalkardı
Ya çıkardı kından.
Başak saçların sarkardı harman alnından:
Halk, biçilmiş ekin gibi, düşerdi dizlerine.
Milyonlar katılırdı sözlerine
Mıknatısa koşan zerreler gibi.
Köhne kanaatler, köhne küreler gibi
Sözünde çarpışıp düşerdi.
Tam sustuğun gün kıyamet oldu
Tam konuştuğun anlarsa mahşerdi:
Rab, gökte “dinleyin” derdi meleklerine;
Yıldızlar girerdi yeni mahreklerine;
Nehirler kavuşurdu yeni denizlerine:
Halk biçilmiş ekin gibi düşerdi dizlerine.
Şimdi nöbetçi olmak için Anıtkabrine
Tamamlayabilmek için tavafını
Sarmış yalın kılıçlar gibi etrafını
Tutuyor nöbet.
Bu millet:
Bu, vaktiyle ayaklarını ummanlar yalayan
Bu, üç kıtayı atının nallarıyla damgalayan
Bu, Timur’u, Atilla’yı, Oğuz’u
Bu, Yıldırım’ı, Fatih’i, Yavuz’u
Bu, seni yetiştiren ulu millet.
Vakar ve haysiyetle dimdik
Uyanık, tetik
Anıtkabrinde tutuyor nöbet.
Dünya dönüp dolaşıp
Boğazlaşıp dalaşıp
Ergeç ve ancak
Milli misaklarda karar kılacak.
Ey en büyük usta!
Düşünen olmadı bu hususta
Senden evvel ve senden ileri.
İlk müjdeyi, ilk haberi
Senden almıştı cihan
Ta o zamandan
Anlayamadığına yansın.
Sen, dünyanın dönüp dolaşıp geleceği
Uğrunda milyonların seve seve öleceği
En büyük maksat için
Dünyaya ilk karşı koyansın.
Nasıl içimizdeysen bütün varınla
İşte öylece dünya davalarındasın!
O ışık saçların, o alev sözlerinle
O gök gözlerinle sen.
Ey ıssız geceler içinden
Bize eşsiz sabahı getiren!
Ey asırlardır dul bayrağın eşi
Ey geceyarılarımızın güneşi
Ey ışık saçlar
Ey yele kaşlar
Ey çekilmiş hançer bakışlar
Ey fikri döven şakaklar
Ey kalem parmaklar
Ey ay-yıldızlı el
Ey en güzel
Ey en büyük
Ey Atatürk!
Getir dudaklarını bir bir alnımıza koy
Dağlansın ateşinle bu soy.
Oy Atatürk oy…
İrkilmez Ata çocuğu irkilmez:
Zaptedilmez, Atam, zaptedilmez
Biz varken senin hisarının burçları:
Bakışlarımız kılıç uçları
Bekliyoruz devrimini biz.
Çökmeyeceğiz diz
İsterse hayat zehrolsun
İsterse refah kahrolsun
İsterse kurşun düşsün yanımıza belimize
İsterse geçinmek için bir dilim
Kuru ekmek geçmesin elimize.
Halel gelmez bizim ateşimize;
Dünya düşse peşimize
Yer sarsılsa yerinden
Ne senden geçeriz, ne senin eserinden.
Behçet Kemal Çağlar

* * *

Cahit Külebi’nin bu şiirini hep bir ağızdan okurduk. Bazı yerlerini bir kişi okur, bazı dizelerini hep bir ağızdan söylerdik…

ATATÜRK’E AĞIT
Edirne’den Ardahan’a kadar
Bir toprak uzanır
Boz kanatlı üveyikler üstünde uçar
Ardahan’dan Edirne’ye
Edirne’den Ardahan’a kadar
Kopdağı’nda akar bir çeşme var
Serçe parmak kalınlığında suyu
Haram etmiş gece gündüz uykuyu
Akar da akar
Samsun’un evleri denize bakar
Sokakları yosun içinde
Çaparlar, takalar, mavnalar
Bilyalar gibi suyun yüzünde
Bir iner bir kalkar
İstanbul’da bir yâr sevdim
İnsanı günaha sokar
Savaştepe köprüsünden geçen trenler
Sel olur İzmir’e akar
İzmir’in denizi kız, kızı deniz
Sokakları hem kız hem deniz kokar
Güneyde mis kokulu bir ağaç
Yuvarlak yaprakları ince
Yaz gelip de güneş vurunca
Dallarından bal akar
Bu toprak bizim yurdumuzdur
Deli gönül yücesine çıkar
Bir üveyik olur uçar gider
Ardahan’da Edirne’ye
Edirne’den Ardahan’a kadar

Cahit Külebi

* * *

Bu şiir nasıl güzel anlatıyor Atatürk sevgisini…

BİR TUTKUDUR MUSTAFA KEMAL
Bir tutkudur Mustafa Kemal;
Nice sevdalara değişilmeyen.
Yitirilmiş Kasımlarda açan umuttur,
Bir baştır, vazgeçilmeyen…
Bir türküdür Mustafa Kemal;
Suskun ağızlarda söyleşir, durur.
Çaltıburnu’nda gözetir denizi.
Köroğlu’nda bağdaş kurup oturur…
Bir inançtır Mustafa Kemal;
Yurdun dört yönünde, bir çağdır yaşayan.
Sarmış kollarıyla, çepçevre ulusu.
Sakarya boylarından Akdeniz’e taşıyan…
Bir anlamdır Mustafa Kemal;
Belkahve’den dürbünüyle seyrediyor İzmir’i.
Özgürlük diyor, al atının üstünde,
Kırıyor kılıcıyla, tutsak eden zinciri…
Bir bayraktır Mustafa Kemal;
Çekilmiş kalelere, rüzgârda dalgalanan.
Bozkırın bağrında yol alan kağnılara,
Işık tutan, güç veren, yol bulan…

Doğan Ergeneli

* * *

Cumhuriyet’in yetiştirdiği en büyük saz şairimiz Aşık Veysel, Atatürk’e ağıt yakmış:

AĞLAYALIM ATATÜRK’E
Ağlayalım Atatürk’e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Atatürk’ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön’İsmet
Gözlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı
Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel

Feza Tiryaki
İLK KURŞUN
Tags

Yorum Gönder

0Yorumlar
Yorum Gönder (0)