Dünya çocuklarına daha iyi bir yaşam sunmak için hazırlanan Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin 20 Kasım 1989’da kabul edilerek, 193 ülke tarafından da onaylanmasının ardından sözleşmenin kabulü olan tarihin her yıl “Dünya Çocuk Hakları Günü” olarak tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de kutlanıyor.
Türk-İş Çalışan Çocuklar Bürosu da, özellikle çocuk işçilerin kullanıldığı yerlerde bir araştırma yaparak kamuoyuna açıkladı. Araştırma sonucu hazırlanan rapora göre; özelleştirme, taşeronlaştırma, kaçak işçilik, standartdışı istihdamın yaygınlaşması, KOBİ’lerin sorunlarının sürmesi, kayıtdışı ekonominin denetim altına alınamaması gibi etkenlerin, çalışan çocuk sayısını artıran en büyük etkenlerin arasında yer aldığı belirlendi.
Dünyada hızla yayılan küreselleşmeyle birlikte çocuk emeği kullanımı ve istismarının yaygınlaştığına dikkat çekilen raporda şöyle denildi:
“Türkiye’de çalışan çocukların sorunlarının çözümü için son gelişmeler de göz önünde tutularak köklü sosyal ve ekonomik önlemlerin alınması, ülkemizin gereksinim duyduğu yasal düzenlemelerin bir an önce yapılması, eğitimin kalitesinin yükseltilmesi ve herkese parasız eğitim fırsatının verilmesi gerekiyor.”
Ülkemizde çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılmasının uzun süreli bir çalışma yapılmasını zorunlu kıldığına vurgu yapılan raporda, çocuk işçiliğine karşı etkili mücadelenin iki yönlü yürütülebileceği kaydedildi.
Raporda “Bu durumda yapılması gereken, çocukların eğitim haklarına sahip çıkarak, psiko-sosyal gereksinimlerini de karşılayarak, onların çalışma koşullarını iyileştirmek için projeler geliştirmek ve bu projeleri yaygınlaştırıp, yaşama geçirmektir. Çocuk işçiliğine karşı etkili mücadelenin ikinci yönü ise, çocuk işçiliğinin kesinlikle sona erdirilmesidir” ifadeleri yer aldı.
Raporda ayrıca şu bilgilere yer verildi:
“Yapılan çalışmalar sonucu ortaya çıkan istatistikler, gelişmekte olan ülkelerde yaşları 5-14 arasında olan 250 milyon çocuğun hemen yarısının tam gün olarak çalıştığını ortaya koymuştur. Bunların yüzde 61'i Asya, 32'si Afrika, 7'si Latin Amerika ülkelerinde saptanmıştır.
Gelişmiş ülkelerde durum iyi olmakla birlikte bu sorun tamamen yok sayılamaz. Örneğin İtalya'da resmi rakamlara göre çalışan çocuk sayısı 500 bin kadardır. Ülkemizde 6-14 yaş arasındaki 12 milyon çocuktan 4 milyon kadarı aynı kaderi paylaşmaktadır. Üstelik bunların çoğu ücretsiz denebilecek işlerde çalışırken, ancak bir milyonu ücret alabilmektedir. Bu açıkça çocuk emeğinin sömürüsüdür.”
Cumhuriyet