Sabah uyanayım...
Ampul desenli pijamamı giyeyim...
Tereyağı üzerine bal sürüp yiyeyim...
Sabah sporu olarak kıvırma, eğilme, dönme, bükülme, takla atma, el öpme, kıç yalama egzersizlerimi yapayım...
Sonra, ayakta alkışlama, otururken alkışlama, koşarken alkışlama, zıplarken alkışlama, hoplarken alkışlama çalışmalarıma geçeyim...
*
Yolda şoföre eğilerek “yıldız ülke de olduk sonunda aziz kardeşim” diye söze gireyim...
Şoför aynadan gülücüklü bakarsa “muasır medeniyetin bile üzerine çıkma noktasında, sağ olsun Sayın Başbakanım” diyeyim...
Yok, aynada yüzü kızgınsa...
İneyim...
*
“Selamünaleyküm” diyerek ofise gireyim...
Sırıtkan sekreter kıza “Başbakan beni aradı mı?” diye sorayım...
*
Masamın sağında asılı Sayın Başbakanımın resminin önünden, elimi ceket düğmesi üzerine bastıraraktan 60 derece öne doğru eğilerek, kalçamı bir miktar yandan sola hoplata hoplata “Saygılar... Allah sizi başımızdan eksik etmesin” diyerek geçeyim...
İyi olmazsa, bir daha geçeyim...
Fehmi’yi telefonla arayıp “yine ne kadar da güzel konuşacak şimdi, konuşmadan ağlattı yani” diyeyim...
Fehmi’yi kapatıp Enis’i arayarak “büyük hatip olunca tabii ki bal aktı ağzından” diyeyim...
Enis’i kapatıp Fatih’i bulup “dünyayı yine salladı zangır zangır” diyeyim...
Fatih’i kapatıp Ertuğrul’u bağlatıp “eli nurlu, neye değse düzeliyor yani” diyeyim...
Ertuğrul’u kapatıp......
000’a basıp telefonumun dinlendiğinden emin olayım...
*
Yazıma oturayım...
“Başbakanımızın dediği gibi” diye yazıya gireyim...
“Muhteşem eseri ortadadır” deyip çıkayım...
*
Bitince, yüksekçe sesle “aynı dağın yeliyiz biz”i söyleyeyim...
“Bi daha bi daha” kısmına gelince üç kez öne doğru zıplayayım...
Bu sefer olmazsa bir dahaki sefere Başbakanım beni uçağına bindirsin diye dua edeyim...
Daha ben ne edeyim?..
*
Bir de bana yalaka diyorlar...
Kurban olayım...
Bekir Çoşkun
Cumhuriyet
