Kısa dönem askerlik…
Bedelli askerlik…
Boğaz’da ki yalıya yakın askerlik..
Evinin yanında askerlik…
Askerlikten muaf askerlik…
Tuzu kuruların çocuklarına askerlik…
Olduğu sürece..
Vatan için canını veren gariban çocukları Mehmetçikler için; “oğulları şehitlikten muaf” olan malum zevatın; uzatılan mikrofonlara “Kutsal şehitlik mertebesine” ulaştılar şeklinde, sanal ve sahte hüzünlere bürünerek, ağdalı laflar etmesinin hiç mi hiç kıymeti harbiyesi yok…
O “şehitlik mertebesini” kendi çocuklarınızda görüp yaşamadığınız sürece; “Birkaç Mehmet’in şehit olması” sizler için gerçekte hiçbir şey ifade etmez muhteremler!
Yaptığınız konuşmalar, açıklamalar “rol ve şovdan” öte bir şey değil!
Sizlerin görevi şehit cenazelerinde, sanal hüzünler içerisinde boy göstermek ve “kanları yerde kalmayacak”, “şehitlik mertebesine ulaştılar” türünden inanırlığı ve güvenirliği kalmayan laflar etmek ve açıklamalar yapmak değil…
Ülke yöneticileri olarak; terörün kökünü kurutacak, akılcı politikalar üretip emperyalistlerin güdümünden soyutlanmış etkin ve kalıcı adımlar atacak, kınalı kuzuların yaşamlarının baharında sizlerin deyimiyle “ o kutsal şehitlik mertebelerine” ulaşmalarına meydan vermeyeceksiniz.
“Acısını yaşamadığınız” ancak siyaseten kamera önlerinde bol bol sözünü ettiğiniz “o şehitlik mertebeleri” var ya… Evlatlarını PKK kurşunlarıyla yitiren hiçbir ananın babanın derin acısını zerre kadar azaltmıyor!...
Konuşmalarınızda her defasında üstüne basa basa söylediğiniz “o kutsal şehitlik mertebeleri” sizlerin çocuklarınıza da, tez elden nasip olsa ne dersiniz muhteremler?
Oğullarınızın Cennet’e gitmesinden memnun olmaz mısınız?
Hiç olmazsa konuşmalarınızda halkın önünde “bizim evlatlarımıza da o kutsal şehitlik mertebelerini nasip et” diye Yüce Yaradan’a dualar etseniz, belki bir ölçüde inandırıcı olabilirsiniz…
Tabi hemen ardından, sevgili evlatlarınızı PKK hainlerinin mevzilendiği Güneydoğu dağlarının vadilerdeki karakollara derhal yollamak kaydıyla…
Ne dersiniz muhteremler? Daha gerçekçi ve inandırıcı olmaz mı?
Ancaaaak!... Dünya yıkılsa böyle bir şey olmayacağını, sizler de tabi cümle alem de çok iyi biliyor…
Yaşamadığınız için “o kutsal mertebelere” uğurlanan kahraman Mehmetçiklerimizin arkalarında bıraktıkları “derin acıyı” hiçbir zaman bilemezsiniz!
O acı ki, anaların babaların kardeşlerin yüreğine ok gibi saplanır, ömür boyunca yaşama gücünü yitirmiş talihsiz ana babaların içini sızım sızım sızlatır!
Eledim eledim höllük eledim
Aynalı beşikte canan bebek beledim
Büyüttüm besledim asker eyledim
Gitti de gelmedi canan buna ne çare
Yandı ciğerim de canan buna ne çare
Bu türküyü dinlerken her defasında hüngür hüngür ağlayan yaralı kalpli şehit analarının gözyaşlarına hiç tanık oldunuz mu muhteremler?
“O şehitlik mertebeleri” çok kutsaldır da;
“ŞEHİTLİKTEN MUAF OLAN EVLATLAR” da, çok mu çok talihlidirler acaba? Ne dersiniz?