Siz Fenerbahçeli futbolcu Selçuk’u tanır mısınız? Eğer Fenerbahçeliyseniz Selçuk’u mutlaka tanırsınız, on yıldan beri ilk on birde oynamasa bile hep kadroda, çoğunlukla yedek!..
İhtiyaç halinde sahaya sürülür, son bir iki maça kaptan olarak çıkmış...
* * *
Peki, nedir özelliği?
Özelliği olmasa, biz onu köşeye alır mıyız?
Seyirci nedense onu tutmuyormuş, ne yapsa tribündeki bazılarına yaranamıyormuş.
Üstelik, mazisinde, tek gollü Galatasaray galibiyeti de var...
Eee, neden böyle?
* * *
Toplum davranışı, takmışlar bir kere...
Top ayağına gelse bir gürültü, top ayağından kaçsa bir başka gürültü...
Biz zamanlar Boliç’in de başına gelmiş, dert yanıyormuş:
“Taç atsam, bağırıyorlar hocam!”
Topluluklar duygusaldır, ne zaman ne yapacakları belli olmaz.
Dün niye alkış, bugün niye yuhalama?
Churchill Amerika’da bir konferanstan çıkmışken bir kadın yolunu kesmiş:
“Ne kalabalıktı o?”
Churchill gülmüş:
“Keşke bir de astıktan sonra görseydiniz!”
Niye bu kadar laf ettik?
Topluluklara fazla güvenmeyin, demek istedik, ondan...
Hele duyguya kapılıp, oraya gelmişlerse, sonra yine duyguya kapılıp oradan giderler.
Şaşırırsınız:
“Ne oldu bunlara, tam istedikleri gibi konuştum?”
Evet, ama söylediğinin modası geçmişti!
Sen hala oradasın!
Olan bitenin farkında değilsin, eski plağı çalıp duruyorsun!
Plak mı kaldı, kaset mi, CD mi kaldı?
* * *
Sen hala Milli Mücadele’yi başlatanların, Cumhuriyet’i kuranların “çete olduğunu” söylemeye devam edersen, “plak orada takılmış”, sen de karşındaki “hilkat garibesi”yle baş başa kalırsın.
“Milli Mücadele”yi “çeteleştirenlere” cevap olmayacak mıdır?
Cumhuriyet, eğri doğru, kör topal var oldukça...