PİÇ: Anası ile babası arasında hukuksal bir evlilik bağı olmadan dünyaya gelen çocuk; her şeyin küçüğü, aslına benzemeyeni. “Nesebi gayri sahih” olan kişi olarak tanımlanıyor sözlüklerde.
İşte bu piçlerden biri, yani “goygoycu piç” bu güne değin hakkımda ileri geri hep konuştu. Benim bulunmadığım ortamlarda, yüzüme söylemekten çekinip korktuğu karalama ve iftiralarını salyalarını akıtarak konuşmayı sürdürüyormuş.
GOYGOYCU PİÇ: Kendisi ahlak dışı bir ilişkinin ürünü olduğu için, bu geçmişini unutturmak, üstünü örtmek adına, sağa sola “ahlak” nutukları atmaktan büyük zevk alır.
GOYGOYCU PİÇİN, davranış ve tercihlerini yalnızca bir başka piç kabul edilebilir ve "Neden?" diye sormaz. "Neden" sorusu piçliği yok eder.
GOYGOYCU PİÇ; Özgüven yoksunudur. Bu yoksunluğu gidermek için olsa gerek nerede bir koltuk görse ona talip olur. Bu güne kadar seçimle hiçbir yere gelemediği için, yalan, iftira kumpaslara sarılır.
GOYGOYCU PİÇİN; Tek becerisi boş ama eğlenceli konuşmalarıdır. Geçmişle yüzleşmekten korktuğu için, içinde yaşadığı toplumla iletişimi bozuktur.
GOYGOYCU PİÇ; Herkesin kendisini izlediğini, kendi peşinden geldiğini düşünür. Toplum içinde kendi olmaktan çıkar, her zaman dürüst, ahlaklı rolünü oynar.
GOYGOYCU PİÇ: Bin bir hareketin olduğu bir filmde donmuş tek kare olarak yaşar. Çünkü korkaktır. Geçmişten gelecekten korkar. Geçmiş ve geleceğin arasında sıkışmış olan goygoycu piç tek bir adım bile atamayacak hale gelir. İki silindirin arasında bir karbon kâğıdına dönüşmüştür.
GOYGOYCU PİÇ; düşünce kısırıdır, yani düşünce üretemez. Ama kendisini gelmiş, geçmiş en büyük filozof sanır.
GOYGOYCU PİÇİN; elinden geçmişte olduğu gibi, hiçbir zaman büyük iş gelmez, o bu nedenle küçük şeylere büyük önem verir.
GOYGOYCU PİÇ; Kaplumbağadan daha korkaktır, çünkü kaplumbağalar kafasını dışarı çıkarıp risk aldığında ilerleyebilirler. Ama o kafasını, kafesinden dışarı çıkarma riskini bile göze alamaz.
GOYGOYCU PİÇ; Gelmiş geçmiş hatipleri bile yok sayarak, en güzel sözü kendinin söylediğini sanır, ne söylediğini sorarsanız, kendi bile anlamamıştır ki size anlatabilsin.
GOYGOYCU PİÇ; Akıllı olduğunu sanır, ama hiçbir zaman yerinde kullanamamıştır, sahip olduğunu sandığı, olmayan aklını.
GOYGOYCU PİÇ; Her şeyi bildiğini sanır. Gerçek bilginlere bile akıl vermeye kalkışır. Ezberlediği on-on beş cümle ile sürdürür varlığını.
GOYGOYCU PİÇ; Kendini dev aynasında gören bir cücedir.
GOYGOYCU PİÇ; Dünyayı doğru algılayabilmedeki yetersizliğini, yeteneksizliğini hep unutur. Bu nedenle de boş şeyler yazıp söyler.
GOYGOYCU PİÇ; Tarihi okumaktan, doğru yorumlamaktan acizdir. Bu nedenle düne şaşı, yarına çarpık bakar.
GOYGOYCU PİÇİN, marifetleri saymakla bitmez. Onu herkes tanır. Bu nedenle onu size uzun uzun anlatmaya gerek de yok.
GOYGOYCU PİÇ; Rahatça ve planlı bir şekilde yalan söyler. Kendi egosunu tatmin için başkalarını karalama, iftira, kumpaslarla itibarsızlaştırmaktan çekinmez.
GOYGOYCU PİÇİN; her zaman bir işi vardır. Her zaman “çok yoğun ve meşgul” görünür. Elinde her zaman içi boş da olsa bir çanta taşır. Ama dedikodu üretmenin dışında hiçbir işi de yoktur.
GOYGOYCU PİÇ; Adamlıkta “cıva gibi adamdır” girdiği her kabın şeklini alır. Bu nedenle ona bir duruş, şekil çizemezsiniz.
GOYGOYCU PİÇ; Korkaktır, dönektir, enteldir, liboştur, dincidir, mandacıdır, ama asla adam değildir, olamazda.
GOYGOYCU PİÇ; Kimdir diye sormayın. Adını da sormayın, o ve/veya onlar kendini bilirler. Her yerde, her şehirde onları görmemiz mümkündür. Sağımıza veya solumuza bakmamız yeterlidir. O aramızda, yanımızdadır. Tehlike geçince yumruk sallayan, tehlike anında başka yerlerini sallayarak yanınızdan uzaklaşandır.
GOYGOYCU PİÇ ile ilgili bu yazımızı bir fıkra ile tamamlayalım.
Bir gün hırsız ile piç arkadaş olur beraber yemeğe giderler. Hırsız piçe: "Bana piçliği öğretir misin...?"der. Piç de: "Sen bana hırsızlığı öğretirsen öğretirim" der. Hırsız yandaki adamın cüzdanını çalar ve: "işte böyle şimdi sen bana piçliği öğret" der. Piç de: "Amca bu senin cüzdanını çaldı" der.
Sanırım şimdi daha iyi tanıdınız bizim goygoycu piç.
Mahmut ÖZYÜREK