Eğitimin kalitesini düşürerek, bir ulusu yıkabilirsiniz. 4+4+4 eğitim sistemi tutmadı. Yerine 3+3+3+4 sistemi monte edilmek isteniyor.
4+4+4 eğitim sisteminde; 60 aylık çocuklar, 84 aylık çocuklarla aynı sınıfta okutuldu. Eğitimciler, örgütleri ve akademisyenlerin belirtmesine rağmen, inatçı bir tavır sergilendi. Ben yaptım oldu mantığı, daha ilk yılında kayaya toslayınca, tornistan yapıldı.
60 aylık çocukların, 2. Dönem Nisan ayında ancak %18’inin okuma yazmaya geçtiği görülünce; aynı yılın sonunda düzenleme yapıldı.
Çocuk işçi ve gelinlerin sayısının artması, okula başlayıp daha liseye gelmeden öğrencilerin % 36.4’ünün okuldan kopması, sistemin ne denli sağlıklı olduğunun (!) en somut göstergesi.
8 yıllık zorunlu eğitim kaldırılırken, biz eğitimi 12 yıla çıkardık söylemiyle halk aldatılmaya çalışıldı. İşin aslı; imam hatiplerin önünü açma kaygısı, bu yanlışta diretilmeye neden oldu.
İmam hatip ortaokullarının önü açıldı ama, erkek çocukların % 35.0’i, kız çocuklarımızın %36.4’ü okuldan koptu. Bu durumla ne kadar övünülse azdır.
Dershanelerin eğitim öğretime katkısı olmadığı doğru söylemi ardına sığınarak, en temel insan hakkı olan eğitim hakkı, özel okullara devredildi.
Eğitim yatırımlarına ayrılan payı % 18’den % 9’a düşürüp, özel okullarda okuyan 228.160 öğrenciye teşvik ödendi. Bu durum özel okul sayısının, % 100’e varan oranda artmasına neden oldu.
Değerler eğitimi altında din eğitimi, daha soyut kavramları algılayamayacak çocukların devam ettiği okul öncesi eğitime sokuldu. Bilimi ret ederek, öğrenim yapılamayacağı gerçeğinden uzaklaşıldı. Üniversite sınavlarında, tüm derslerdeki ortalama doğru sayısı düştü, 0’ın altında puan alan öğrenci sayısı arttı.
Eğitim şuralarına eğitim öğretimle ilgisi olmayan mollalar davet edildi. Sonra şura kararı diyerek, laik, halkçı ve bilimsel eğitime karşı istemler, sözüm ona sendikalara söyletildi.
200 yılın üzerinde geçmişi olan eğitimimiz, kendi iktidarınızla başlamış gibi yeni baştan ve her yıl yapılan değişikliklerle, yaz boz tahtasına çevrildi.
Tarih, yapılan hatalardan ders çıkartmasını bildiğimiz sürece tekerrür etmez. Eğitim sistemimizin yüz yıllara dayanan bir tecrübe sonrası bugünlere geldiğini bilmeliyiz.
Eğitimde bir değişiklik yapmadan önce eğitim tarihimize göz atmadığımız sürece, aynı hataları yapmaya mahkum oluruz.
Unutulmamalıdır ki kendinin ve başkalarının yaşadıklarından ders çıkarmasını bilen tek canlı türü insandır.
Osman Gazi Oktay
Ulusal Eğitim Derneği İzmir Şubesi Başkanı