Terörist asker, asker kaçırdı.
Görmeyin.
Terörist kaymakam kaçırdı.
Görmeyin.
Terörist yol kesti.
Görmeyin.
Terörist 1 yaşında çocuk katletti.
Görmeyin.
Terörist asker, polis şehit etti.
Görmeyin.
Terörist karakol bastı.
Görmeyin.
Terörist milletvekiliyle kucaklaştı.
Görmeyin.
Terörist Şemdinli’de...
Görmeyin.
Terörist Gaziantep’te...
Görmeyin.
Terörist Beytüşşebap’ta...
Görmeyin.
Terörist 3 günde can aldı.
Görmeyin.
Bu arada terörist dün
AK Parti Hakkari il başkanını kaçırdı...
Aman görmeyin
*
Aslında bi’şey gördüğümüz de yoktu...
Gerçekten görüyor olsaydık eğer bunca yıldır akan kana seyirci kalabilir miydik?
Gerçekten gören bir çift gözümüz olsaydı eğer bayrağa sarılı tabutlar Edirne’den Kars’a
yol olmuşken fırlamazlar mıydı yerlerinden?
Şunu kabul edelim artık:
O kadar görmüyoruz ki; gazeteler, televizyonlar Tarkan’ın son konserini
haber yapıp şehitleri haber yapmadığında Kandil’de yas ilan edileceğini sanıyoruz!
Biz görmüyor, 30 yıldır sadece bakıyoruz...
Tıpkı çocuğunu 5 buçuk yaşında okula göndermek istemeyen vatandaşı
PKK’lı yani terörist ilan edebilen bakanımız gibi...
Anlamadık, anlamıyoruz:
İş bakan olmak değil, gören olmak!