İyi ki varsın Halk TV

Sözcü Gazetesi Yazarı Uğur Dündar, Halk TV'nin verdiği mücadeleyi köşesine taşıdı.

Sev­gi­li okur­la­rım,
Yan­daş te­le­viz­yon­la­rın ana ha­ber bül­ten­le­ri­nin na­sıl ha­zır­lan­dı­ğı­nı ve “pen­gu­en­ci-ye­mek­çi­” ha­ber ka­nal­la­rı­na ege­men olan zih­ni­ye­ti me­rak et­ti­ği­ni­zi bi­li­yo­rum.
Bu te­le­viz­yon­lar, ge­nel­lik­le gör­kem­li pla­za­lar­dan ya­yın ya­pı­yor­lar.

An­lı şan­lı ge­nel ya­yın yö­net­men­le­ri­nin em­rin­de, çok sa­yı­da de­ne­yim­li edi­tör ve ni­te­lik­li mu­ha­bir ça­lış­tı­rı­yor­lar.
Yurt içi ve dı­şın­dan 24 sa­at ke­sin­ti­siz ha­ber akı­tan ajans­la­rı, bü­ro­la­rı, pı­rıl­tı­lı stüd­yo­la­rı, son tek­no­lo­jiy­le do­na­tıl­mış nak­len ya­yın ara­ba­la­rı, uy­du bağ­lan­tı­la­rı, sa­yı­sız ka­me­ra­la­rı, ba­şa­rı­lı tek­nik ele­man­la­rı var.

Yö­ne­tim ka­de­me­sin­de­ki­ler sek­re­ter­li lüks ofis­ler­de ça­lı­şı­yor, son mo­del ma­kam ara­ba­la­rı kul­la­nı­yor, ye­mek­le­ri­ni TV pla­za­la­rı­nın lüks lo­kan­ta­la­rın­da be­da­va yi­yor­lar.
Dı­şa­rı­da ye­dik­le­ri­ni de pat­ron­la­ra fa­tu­ra edi­yor­lar!

Gö­rü­nür­de ha­ber­ci­lik ba­şa­rı­sı için “kuş sü­tü­” dı­şın­da her şe­ye sa­hip­ler!

Ama bun­ca im­kan için­de yüz­me­le­ri­ne kar­şın, yi­ne de asıl gö­rev­le­ri olan ha­ber­ci­li­ği ya­pa­mı­yor­lar.
Çün­kü ha­ber­ci­lik­te “ya­şa­m” an­la­mı­na ge­len öz­gür­lük­ten mah­rum­lar.

Öz­gür­lük­le­ri re­hin alın­dı­ğı için top­lu­mun ger­çek­le­ri öğ­ren­me hak­kı ye­ri­ne, ik­ti­da­ra hiz­met edi­yor­lar.
An­ka­ra­’nın yap de­di­ği ha­ber­le­ri (!) ya­pı­yor­lar, yap­ma de­di­ği­ni çö­pe atı­yor­lar!

Pla­za­lar­da­ki ya­şam stan­dart­la­rı­nı kay­bet­me­mek için san­sü­re bo­yun eği­yor­lar!

İş­te bu ne­den­le halk ara­sın­da “yan­daş, ya da pen­gu­en­ci-ye­mek­çi med­ya­” ola­rak anı­lı­yor­lar.

* * *

Bir de Halk TV var.
Sö­zü­nü et­ti­ğim te­le­viz­yon­lar ve ha­ber ka­nal­la­rın­da­ki im­kan­la­rın ço­ğu, Halk TV’­de bu­lun­mu­yor.
Ör­ne­ğin pla­za­ya, gör­kem­li stüd­yo­la­ra, ajans­la­ra, bü­ro­la­ra, nak­len ya­yın araç­la­rı­na, çok sa­yı­da edi­tör ve mu­ha­bi­re, çe­şit çe­şit ka­me­ra­la­ra sa­hip de­ğil­ler.
İs­tan­bul ve An­ka­ra­’da da­ra­cık me­kan­lar­dan bir­kaç ka­me­ray­la ya­yın ya­pı­yor­lar.

Ça­lış­ma ofis­le­ri­ni stüd­yo ola­rak kul­la­nı­yor­lar.
Ge­rek­ti­ğin­de ora­cık­ta biraz kes­ti­rip yi­ne ya­yı­na de­vam edi­yor­lar.

Baş­ta Ge­nel Ya­yın Yö­net­men­le­ri Ha­kan Ay­gün ve Ge­nel Mü­dür­le­ri Şa­ban Se­vinç ol­mak üze­re pa­ra­nın la­fı­nı bi­le et­mi­yor­lar.

Taş­ra te­le­viz­yon­la­rı­nı ara­tan ko­şul­lar­da sa­de­ce ha­ber için ya­şı­yor­lar.

Ha­ber pe­şin­de koş­tu­rur­ken ço­ğu kez ye­mek ye­me­yi bi­le unu­tu­yor­lar.
Tüm yor­gun­luk­la­rı­na kar­şın “yan­daş te­le­viz­yon­la­rın ve pen­gu­en­ci-ye­mek­çi­” ha­ber ka­nal­la­rı­nın sa­hip ola­ma­dık­la­rı en bü­yük zen­gin­li­ğin, ya­ni “öz­gür­lü­ğü­n” ta­dı­nı çı­ka­rı­yor­lar.
Ev­ren­sel mes­lek il­ke­le­ri­nin hak­kı­nı ve­ri­yor­lar.
İk­ti­da­ra de­ğil, top­lu­mun ha­ber al­ma hak­kı­na hiz­met edi­yor­lar.

Ce­sur ama so­rum­lu ya­yın­la­ra im­za atı­yor­lar.

* * *

Halk TV’­nin ek­ran yüz­le­ri­ne ge­lin­ce…
On­lar, Ge­zi Par­kı pro­tes­to­la­rın­dan bu ya­na ade­ta ai­le­le­ri­mi­zin bi­rey­le­ri ol­du­lar.
İç­ten­lik­le­ri, öz­ve­ri­le­ri, ce­sa­ret­le­ri ve bi­tip tü­ken­mez ener­ji­le­riy­le he­pi­mi­zi ken­di­le­ri­ne hay­ran bı­rak­tı­lar.

Ni­hat Genç, Sem­ra Top­çu, Cü­neyt Ak­man, Oya La­le Ars­lan, Ez­gi De­ğir­men­ci­oğ­lu, Ece Ze­rey­can, Rah­mi Ay­gün ve yı­lın mu­ha­bi­ri Mak­bu­le Cen­giz, ge­ce gün­düz de­me­den ser­gi­le­dik­le­ri müt­hiş per­for­mans­la­rıy­la mes­le­ği­mi­zin yüz ak­la­rı ol­du­lar.

Bu sü­reç­te edi­tör İs­ma­il Dü­ke­l’­le, su­nu­cu-yö­net­men Gam­ze Bil­gin ade­ta tek ki­şi­lik or­du­lar gi­bi ça­lış­tı­lar.

Kı­sa­ca­sı bu bir avuç ya­yın­cı ta­rih ya­zar­ken, re­hin alın­mış med­ya­nın pran­ga­lı yö­ne­ti­ci­le­riy­le, Halk TV’­ye rek­lam ver­mek­ten kor­kan ser­ma­ye sa­hip­le­ri­ni ay­na­lar­la baş ba­şa bı­rak­tı­lar.

UĞUR DÜN­DA­R’­IN NO­TU: Yan­daş med­ya­da ek­mek pa­ra­sı için ça­lı­şan mes­lek­taş­la­rı­mız lüt­fen alın­ma­sın­lar. Sö­zü­müz on­la­ra de­ğil, onur­lu ya­şam ye­ri­ne pran­ga­lı tut­sak­lı­ğı ter­cih eden, ya­la­ka­lı­ğı ha­ber­ci­lik di­ye yut­tur­ma­ya ça­lı­şan, an­lı şan­lı (!) sah­te şöh­ret­le­re­dir. Tüm ba­sın ça­lı­şa­nı kar­deş­le­ri­mi sev­giy­le ku­cak­lı­yo­rum.

Bir baş­ka ya­zım­da da Ulu­sal Ka­na­l’­ı an­la­ta­ca­ğım.


Gerçek Gündem