İsimler; bireylerin kimlikleri olmanın yanında onların hangi ulusa
mensup olduğunu da yansıtan bir işleve sahiptirler. Bu nedenle ulusların
geleceğe uzanan boyutunda çok önemlidirler. Geçmişte eserleriyle uygarlık
tarihine büyük katkılar sağlamış birçok Türk bilim adamı, Arap ismi
taşıdıklarından dünya onları Arap olarak tanımaktadır. Dolayısıyla onların
uygarlığa yapmış oldukları katkıları başkaları sahiplenmiştir. Türk’ü ise ilim
irfan bilmezlikle suçlayıp “barbar” gibi haksız yakıştırmalarla tanımlamışlardır.
Türk araştırmacılar bugün onların Türk olduklarını ispat etmekle meşguller. Bu
tarihsel ve hayatî yanılgıyı ve yanlışı düzeltme ihtiyacını hisseden Mustafa
Kemal, işe kendi ismini değiştirip ATATÜRK adını alarak başlamıştır.
Aşağıdaki anekdot buna güzel bir örnektir:
Demin bir sözü yanlış söyledim, Gazi’yi, Büyük Millet Meclisi, kanunla
“ATATÜRK” yaptı, dedim. Bu söz eksiktir. O, kendini “ATATÜRK” yaptı.
Kanun, bu gerceği kabul etti. O günlerde, soyadı kanunu çıkacaktı. Bir akşam
yemeğinde,Gazi, “ATATÜRK” adını alacağım, dedi. İtiraz ettiler:
-Memleket, dünya, tarih “Gazi Mustafa Kemal”i tanıyor. Ona nasıl
dokunulur.
ATATÜRK şöyle yanıtladı:
-En tanınmış Türkler, yabancı isimler taşıyorlar. İbni Sina gibi, Elbiruni
gibi... Bu yabancı isimlerin karşısında, bunların Türk olduklarını kanıtlamamız
gerekiyor ve kanıtlamak için de uğraşıp duruyoruz. Buna son vereceğim ve bu
işe kendi adımla başlıyorum!
Ve Gazi Mustafa Kemal o gece ATATÜRK’tü. Ertesi gün kanun bu değişikliği
onayladı. Onun kanuna bu kadar nazı geçerdi.
Mithat Cemal Kuntay