“Türkiye’yi terk ediyorum” diye bir tavır icat oldu şu sıralar...
*
Modacısı...
Futbolcusu...
Teknik direktörü...
Ressamı...
Köşe yazarı...
Romancısı...
Şarkıcısı...
Gazetecisi...
Akademisyeni...
İş adamı...
Piyanisti...
*
Canı sıkılan Türkiye’yi terk ediyor!
*
Nereye gidiyorsun?
Belli değil.
Ne zaman gidiyorsun?
“Henüz kesin kararımı vermedim ama galiba gideceğim...”
Yahu arkadaş Bekir Coşkun Usta ki başbakan yol verdiği halde
“Bu ülke benim hiçbir yere gitmiyorum”
diyorsa, sana ne oluyor?
Hepimizin kaygıları, eleştirileri var...
Ama gitmek de ne?
*
Neyi anlamıyorum biliyor musunuz?
Sanki öyle bir kabiliyetleri var ki dünyanın neresine gitseler
havaalanında kırmızı halıyla karşılanacaklar...
*
Bu “Gideceğim” diyenler arasında en delikanlısı Orhan Pamuk çıktı.
Sahiden gitti!
Orhan Pamuk ki koskoca
Nobel Edebiyat Ödülü sahibi...
Adam dünyanın her yerinde
‘büyük romancı.’
Buna rağmen yılın 11 ayı Türkiye’de!
Neden?
Çünkü kazın ayağı başka...
Bu toprakların suyuyla filizlenmiş,
çiçek vermişsen başka bir memleketin toprağında yeşeremiyorsun...
Ayrıca şunu da unutma...
Bu ülkedeki kolay para başka yerde yok.
Hadi parayı hallettin,
burada gördüğün ilgi-alaka hiç yok!
*
Allah rahmet eylesin...
İlkokul çocuğu edasıyla “Verin misketlerini ben oynamıyorum”
diyen bu arkadaşlara en güzel cevabı
zamanında Cem Karaca vermişti:
“Süperstar, megastar...
Edirne’den sonra kim sıtar yahu?”