Türkiye’de bu da oldu ve bir milletvekili PKK’lılar tarafından kaçırıldı. Olaya tepki büyüktü ve PKK tepkilere dayanamadı 48 saat içinde Hüseyin Aygün’ü serbest bıraktı.
Bu andan sonra Aygün’ün basın karşına geçmesi ile yeni bir kriz ortaya çıktı. Aygün açıklamasında halkımızın devlet adamlarından beklediği ‘kahrolsun pkk’ gibi söylemler yerine barış ve kardeşlikten bahsetti. Aman efendim sen bunları nasıl dersin!
Açılım baharındaki ülkemizde durum şartları eşitlemeye yönelikse ve mevcut iktidar sürekli Kürt Açılımı yönünde adımlar atıyorsa o zaman ‘barış’ demek yeni mi rahatsız eder oldu?
Dağlara broşürler atarak dağdaki PKK’lılara evine dön seni affedeceğim diyen bizim devlet değildi sanki de Aygün’ün PKK’lı gençleri kazanmalıyız demesi zorumuza gitti. Öyle zordu ki bu durum CHP içindeki bir kısım ulusalcı Aygün için düğmeye bastı. Aygün gitmeli mi kalmalı mı? Genel Başkan’ın uyarılarını dikkate aldığını belirten Aygün yaptığı açıklamalarda “bu sorun ben 14 yaşındayken de vardı şimdi de var, barış istiyorum” dedi. Bir de isterlerse giderim diye açık kapı da bıraktı.
Hafızam beni yanıltmıyorsa Erdoğan “PKK düşman değil, suçlu” demişti. Eğer ki bir düşmandan bahsetmiyorsak suçlu insanları affetmek bize kalmış demektir. Ve bu yine demek oluyor ki yerleştirilmeye çalışılan demokrasi ve özgürlük anlayışı PKK’yı düşman olarak görmeyi reddediyor.
Terörle mücadelesine ve partisini temsile devam edeceğini söyleyen Aygün samimi bir şekilde açıklamaları sıralamış ve kararlılığını ortaya koymuştur.
Silah gölgesinde yaşamamış, çatışma ve dehşet görmemiş kişilerin terörü lanetlemesiyle bu işte yol alınamayacağı açıktır. Bölgeyi bilen kişilerden yükselen iki sesten birini seçip tamamen bu yönde ilerlememiz gerekiyor. Seslerden biri olan demokrasi ve özgürlük halktan destek beklemektedir.
Aygün’lü ya da Aygün’süz…
Çıkmaz Sokak