Merhaba;
bugün sizlere uzatmalı bir aşkım, sonsuza kadar sevgilim, ebedi yoldaşımdan bahsedeceğim.
Ben ondan vazgeçemem de, onu bilemem doğrusu. Bugünlerde pek bir eserekli.. Umarım sonumuz hayırlı olur.
Aslında onunla pek bir sevişiriz. Onun bitmez tükenmez enerjisi, varlığının gücü, iri ve saldırgan tabiatı ile şefkatli babacan tavırları beni öldürecek. Her geçen gün daha çok aşık oluyorum.
Sevecen, sımsıcak dört bir yana şimşek gibi bakan masmavi gözleri var.
Birde iyi niyetli! Sonsuz gibi gözüken atalarından kalma arazilerinde, kim kalmak istemişse barındırmış, kimseye "yallah" dememiştir. Ama artık bununda bir sınırı var!
Neden derseniz, hiç korkmadan evine herkesi buyur etmiştir o ayrı ama bugünlerde onların it, kopuğunu bile arazinin güneyine doluşturmaya başladı.
Hassas bünyeli sevgilim bunlardan mikrop kapacak diye çok üzülüyorum. Arkadaşları söyledi "yazıık, bunları barındırmalısın!" dediler. O da söz dinledi. Hep dinler zaten, Benden başka herkesi..
Hele bir arkadaşı var, Allah vermeye, bu herkesle düşman nedense tek bizimkiyle dost! Artık nasıl dostsa, ben pek sevmem kendilerini.. Hele o Beyzbol sopası elinde çekilmiş bir fotosu var. Bir çirkin!!
Bu dost görünen "arkadaş"da ezelden beri avcılık merakı var. Ve çok enteresan onları kendi elleriyle besleyip, ortalığa salıyor. Ve sonra "güm!" avlıyor. O zavallıcıkların resmini çekip sanal ortamlarda paylaşmasa bişey demiyeceğim. Veya av silahlarını topraklarımızda barındırmasa "ne halleri varsa görsün" diyeceğim. Ama öyle değil!
Bu dostu beni bile kendisine düşman gösterdi. O da inandı galiba, artık hiç bir şey umurunda değil. Kırmızı beyaz bir elbisem var ve eskiden pek severdi. Şimdilerde ona bile bez parçası gözüyle bakıyor. Nerdeyse giyemez oldum. Boğa gibi nerde görse sinirleniyor artık! Muhabbetimiz azaldı. Beni hiç dinlemez oldu. Ata'larımızdan hiç konuşamıyorum. Mezarını ziyarete gitsem kabahat!
Birde Türkiye'min etliye sütlüye karışmaz gibi görünen sinsi dostları var! Bunlar o "arkadaş" ile birlikte aynı kulübe üye! Topraklarımızda kim yaşıyorsa hepsini ayrı ayrı örgütleyerek bizi sınır dışı bile edebilecek noktaya geldiler.
Ve sevgilim uzun zamandır içerde mışıl mışıl uyuyor. Uyanması için ne yaptıysam olmadı. Hani Aziz Nesin demiş ya; "öyle güzel uyuyordun ki, seni uyandırmaya kıyamadım."
Ben öyle düşünmüyorum!!
Canım Türkiye'm hadi uyan artık!
ŞŞşşt! Haydi uyanma vakti! Şu dostum dediğin "arkadaş"ın var ya! Eline almış silahını buraya doğru geliyor. Seni mi avlayacak, beni mi vuracak belli değil! Anlıyor musun!
Hay Allah başka napsam bilmem ki?
Şurdaki silahları ben kuşanacağım diye korkuyorum ama korkunun ecele faydası yok sevgilim. Seni uyandırıp bir güçle, topraklarımızın başına gitmeli ve o arkadaşını artık defetmeliyiz.
Deniz Gezmiş gibi bağırmalıyız hep birlikte "defol ..........!"
Berrin Aksu
Berrin Aksu'ya ulaşmak için tıklayınız