1923: Türkiye Cumhuriyeti kuruldu.
*
1924: 310 ölü.
1925: 103 ölü.
1926: 502 ölü.
1928: 50 ölü.
1929: 64 ölü.
1930: 2514 ölü.
1933: 20 ölü.
1934: 12 ölü.
1935: 230 ölü.
1938: 149 ölü.
1939: 33 bin 50 ölü.
1940: 80 ölü.
*
Biraz hızlanalım...
*
1941-1951: 10 bin 783 ölü.
1951-1961: 207 ölü.
1961-1971 : 2180 ölü.
1971-1981: 7020 ölü.
1981-1991: 1170 ölü.
1991-2001: 19 bin 21 ölü.
2001-2011: 1246 ölü.
*
Nedir bu?
89 yıllık cumhuriyet
tarihinin depremler bilançosu...
Her yıl bir deprem, her deprem bir ölüm.
*
Şöyle düşünün...
Bugün 17 Ağustos...
Büyük bir felaketin,
Kocaeli Depremi’nin yıl dönümü...
13 yıl geçti üzerinden...
Allah korusun yarın Kocaeli’nde 13 yıl önceki depremin aynısı olsa
“Gerekli dersi aldık, can kaybı olmaz” diyebiliyor musunuz?
*
Ya İstanbul?
Felaket bağıra bağıra yaklaşıyor.
Bağcılar hazır mı? Habipler hazır mı?
Avcılar hazır mı? Kartal hazır mı?
Buraya yazıyorum: Olası bir depremde ilk yıkılacak binalar arasında
Türkiye’nin en büyük üniversitesinin tıp fakültesi hastanesi var!!!
Peki, kimin umurunda?
*
Albert Camus der ki;
“Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız insanların nasıl öldüğüne bakın.”
Sizi bilmem ama Türkiye’ye bakınca benim gördüğüm şu:
Deprem olur, Türk ölür!