Eski İstanbul’da kabadayı saldırıya uğrayınca bıçağını çeker “Heytttttt!” diye narasını atarmış:
“-Teker teker gelin!”
Sorunlar üst üste gelince insanın “teker teker gelin” diye bağırası geliyor.
Bakıyorsunuz, hiç ummadığınız bir bomba patlıyor, “yahu bu nereden çıktı?” derken bir bomba daha!
* * *
Bomba atmanın ustası da Sayın Başbakan...
Bir bakıyorsunuz, ortalıkta fol yok yumurta yok “kürtaj bombası” patlıyor, arkadan “sezaryen” bombası, “Başkanlık”, her zaman elde var bir...
Bazı bombalar var, sessiz sedasız, bazıları ise ses bombası...
Başbakan’ın imam hatip bombasının patlayacağı tahmin ediliyordu, “türban” derseniz patladı gitti, kimse farkında bile olmadı, gürültüsü bile kalmadı, bazıları için hoş bir seda...
Oysa ne bombaydı!
Anayasa Mahkemesi’nden YÖK’e kadar, her an her yerde patlıyordu.
Hele bir öğretmen okula başörtüsüyle gelsin, sınıfta başını açsa bile...
Ya üniversite kapılarındaki açık, kapalı denetimi...
* * *
Şimdi sırada “Taksim Camii” var.
Bu da öyle potansiyel bir bomba, her an patlayabilir; Taksim’e mescit yapa- cağımıza, Çamlıca’ya külliye yaparız...
* * *
Lakin geride iki bomba var ki!
Artık eşleri “kapalı” diye subaylar ordudan atılmayacak, imam hatip mezunları da “kurmay” subay olmak için Harp Akademileri’ne girebilecek.
İşte iki bomba daha...
* * *
Zaten, Suriye uçağımızı düşürüp, iki pilotumuzu şehit etmeseydi, arada ne bombalar patlardı, ne bombalar!!!
* * *
Orada biraz duralım.
Churchil’in bir yaklaşımı vardır:
“Yangında, itfaiye ile alevler arasında tercih yapmam!”
Ateş bacayı sarmış gidiyor, itfaiye haklı ya da alevler, diyebilir misiniz?
Adam benim uçağımı düşürmüş, pilotlar şehit olmuş, “itfaiye” de diye tartışmaya girebilir misiniz?
Biz giremeyiz, önce cezayı verir, sonra kime ne, sorarız.
* * *
Eldeki deliller, Suriye’nin silahsız uçağı kasten düşürdüğünü gösteriyor.
Bunu bir kere tespit edeceksin, sonra neden, niçin diye araştırırsın.
Savaş meydanı, özel yetkili mahkeme değildir.
Hele hele savaş çığlıkları atanlar...
Çok mu savaşmak istiyorsunuz, buyrun askere!